Race: Halve Marathon van Brugge

Sneller worden op de halve marathon. Dat was een van mijn doelen voor 2018. De voorbije maanden kreeg dat doel meer en meer vorm en werd ik ook voorzien van de nodige omkadering: challenges en voorbereidingswedstrijden via de NN Running Club, een schema op maat van Energy Lab en heel veel steun van familie, vrienden en volgers op social media. De enige die het nu nog moest waarmaken, was ikzelf. En dat heb ik ook gedaan. Lees je mee?

Al weken keek ik uit naar de halve marathon van Brugge. Het was een wedstrijd die ik nog nooit gelopen had, mama zou er haar eerste halve lopen, de weersvoorspellingen waren enorm gunstig én het parcours was vlak. Ideaal dus om er het beste van mezelf te geven en een PR te lopen. Maar ik wilde meer dan een PR. Ik wilde onder de 2 uur duiken. Dankzij de conditietest die ik begin juli had afgelegd, wist ik dat het een realistisch doel was, maar toch had ik enorm veel zenuwen.

1 – 5

De eerste vijf kilometer liepen we door het centrum van Brugge. Erg veel herinner ik me hiervan niet want ik was vooral bezig met het zoeken naar een goed tempo. Omdat ik achteraan in het startvak gestart was, moest ik ook de hele tijd mensen inhalen. Hierdoor vlogen de kilometers voorbij en legde ik de eerste vijf kilometer af in 27’19”.

5 – 10

Tussen kilometer 5 en kilometer 10 liep ik mijn snelste 5 kilometer. We liepen op een heel saai, recht stuk tussen industrie, maar ik had het gevoel dat ik vloog. Ik kon meer en meer mensen inhalen, genoot van het zonnetje en zong mee met mijn muziek. Zalig. Stiekem was ik ook al aan het dromen van de finish. Maar met nog 11 kilometer te gaan, besefte ik ook dat ik daar niet te veel aan mocht denken. Ik ken mezelf en weet dat mijn gelukzalige gevoel ook heel snel kan keren tijdens het hardlopen. En dan duren 11 kilometers nog heel erg lang.

10 – 15

Zoals ik al gevreesd had, was het 10 kilometerpunt een omslagpunt voor mij. Tot dan voelde ik mij fysiek en mentaal erg goed, maar plots zaten we middenin de velden en hadden we de wind volop in ons gezicht. Ik moest mijn tempo loslaten en ik werd opnieuw ingehaald door lopers die ik zelf enkele kilometers eerder gepasseerd was. Dat gaf me echt een mentale tik. Tegelijk begon ik ook buikkrampen te krijgen en werd de nood aan een wandelpauze steeds groter. Ik probeerde mezelf moed in te spreken en moest van mezelf eerst de drankpost op kilometer 15 halen vooraleer ik daar eventjes mocht wandelen.

15 – 21,1

De mini-wandelpauze aan kilometer 15 deed deugd. Tegelijk nam ik ook een klein slokje sportdrank – ik was mijn eigen gelsnoepjes zo beu – en beloofde mezelf dat ik vanaf nu niet meer zou wandelen, maar alles op alles zou zetten om de finish te halen. De voorbije kilometers was ik namelijk een stuk trager gaan lopen dan ervoor en ik besefte dat ik natuurlijk niet kon blijven vertragen. Een klein rekensommetje leerde me dat ik gelukkig nog steeds op schema zat om onder de twee uur te lopen. Ik was zo dicht bij mijn doel, dit zou ik niet meer uit handen geven.

Doordat ik mijn motivatie terug gevonden had en we opnieuw de binnenstad inliepen, voelde ik me plots mentaal heel sterk. Mijn lichaam was moe, maar ik wist dat ik het ging halen. Hier had ik maanden voor getraind en eindelijk zou mijn droom werkelijkheid worden. Het gevoel dat ik had toen de finish in zicht kwam en ik tegelijk op mijn horloge een getal zag dat begon met een 1 is onbeschrijflijk. Uiteindelijk kwam ik over de finish in 1u58’40”. Dit werd later nog gecorrigeerd naar 1u57’34” omdat het parcours iets te lang was. Zo blij mee! Dit neemt niemand me nog af.

Klaar om ook je doelen te behalen? Maak een account aan bij de NN Running Club, log je activiteiten en start met het verdienen van coins. Die coins kan je inruilen voor mooie beloningen! Denk maar aan kortingen op conditietests, kortingen op hardloophorloges, een abonnement op running.be, gratis deelname aan events … Waar wacht je nog op?!

Liefs,
Aurelie