Enkele weken geleden liep ik voor de tweede keer de 20 km door Brussel. Na mijn teleurstellende ervaring van vorig jaar, wilde ik dit jaar heel graag beter doen. En dat is ook gelukt! Ik verbeterde mijn tijd van vorig jaar met maar liefst 25 minuten en finishte dit jaar in 2u05. Nog altijd niet onder de 2u, maar dat komt wel een keer als de temperaturen niet zo tropisch zijn.
Omdat ik tijdens de race niets opmerkelijk meegemaakt heb en een raceverslag wat saai ging zijn, deel ik liever de lessen die ik trek uit deze wedstrijd.
1. Het is oké om je tijd los te laten
Lange tijd heb ik gedacht dat ik elke wedstrijd een PR moest lopen en altijd maar sneller en beter moest zijn. Helaas werkt het in de realiteit niet zo. Er zijn namelijk altijd omstandigheden die ervoor kunnen zorgen dat je je beoogde doel niet haalt. Vroeger werd ik daar enorm teleurgesteld van, maar nu besef ik dat sommige dingen nu eenmaal niet altijd binnen je bereik liggen.
Ik weet van mezelf dat ik 20 km onder de 2 uur kan lopen, maar ik ben me er ook bewust van dat dat (voor mij) heel moeilijk wordt als het 30 graden is. In Brussel heb ik dan ook van in het begin relaxed gelopen. Ik wilde liever fris aan de finish verschijnen dan, net zoals vorig jaar, een aanslag op mijn lichaam te plegen en bij de EHBO te belanden. Hierdoor liep ik de hele tijd met een grote glimlach en voelde ik me zelfs niet schuldig als ik even wandelde om rustig wat water te kunnen drinken.
2. Hardlopen in een grote massa kan frustrerend zijn
Ik ga super graag naar wedstrijden en hou van de sfeer die er hangt, maar tijdens de 20 km door Brussel is het net iets te druk voor mij. Nergens op het parcours had ik ruimte om mijn eigen ding te doen. Op sommige momenten raakte ik dan ook enorm gefrustreerd door alle lopers die me voor de voeten liepen en door alle elleboogstoten die ik toebedeeld kreeg. Zelfs aan de finish was het helaas nog drummen voor een flesje water en een medaille. 40.000 mensen op een halfuur tijd loslaten op een zwaar parcours is dan ook geen goed idee… Gelukkig heeft de halve marathon van Brussel die in oktober plaatsvindt voor 75% hetzelfde parcours en is het dan een heel stuk rustiger. Ik kijk er nu al naar uit!
3. Luisteren naar je lichaam loont
Het hele voorjaar heb ik getraind voor de marathon van Antwerpen. Na de marathon heb ik een weekje rust genomen en ben ik op het gemak beginnen doortrainen voor de 20 km door Brussel die vier weken later al plaatsvond. Ik voelde dat mijn lichaam op dat moment niet klaar was voor zware trainingen. Ik besloot dan ook vooral te werken aan mijn basisconditie en even geen intervaltrainingen te doen. En dat wierp zijn vruchten af. Twee weken voor de 20 km door Brussel liep ik onverwachts een PR op de 5 km en eentje op de 15 km. Dit gaf me dan ook veel vertrouwen voor de 20 km die ik in Brussel moest lopen. Ik liep er geen toptijd, maar had zowel tijdens de wedstrijd als de dagen erna nergens last van. Een bewijs voor mij dat mijn lichaam op dit moment in topvorm is.
4. Neem altijd je voorzorgen als het warm weer is
Hardlopen in de warmte is helemaal mijn ding niet. Om maar niet te zeggen dat ik het verschrikkelijk vind. Ik heb constant het gevoel dat mijn lichaam niet goed afgekoeld raakt. Daarnaast heb ik dan ook heel snel last van misselijkheid. In zo’n omstandigheden een wedstrijd lopen is echt niet leuk. Omdat ik wist dat het in Brussel opnieuw tegen de 30 graden zou worden, had ik de dagen ervoor al mijn voorzorgen genomen. Ik dronk wat meer water, zorgde voor iets meer zout in mijn eten en gaf mijn lichaam zoveel mogelijk rust. De dag zelf droeg ik lichte kleding, had ik een petje bij en nam ik gretig bij elke bevoorrading een flesje water dat ik bijhield tot de volgende bevoorrading. Zo kon ik de hele tijd kleine slokjes water nemen en mijn handen, polsen, hoofd en nek besprenkelen met water.
Door al deze maatregelen was de warmte een obstakel dat ik kon overwinnen. Ik kon zelfs genieten van de wedstrijd (en dat maak ik niet vaak mee als het warm is). Missie geslaagd dus.
Heb jij ook al lessen getrokken uit hardloopwedstrijden? Welke waren dat?
Liefs,
Aurelie
No Comments